Het zwarte goud – 6

 

De Deelen, mist en nevel maakt de wereld kleiner en ongrijpbaar. Nadat ik het dichter begroeide gedeelte verlaat sta je zomaar oog in oog met de petgaten. Grote gebieden met water, zij weerspiegelen de lucht en alles wat reflecteert van deze prachtige nevelige en diffuse wereld. Het lijkt alsof het gevangen wordt in een beslagen spiegel. De kleuren van het landschap zijn compleet verandert, alles vergrijsd, het onderscheid in kleur is er bijna niet meer. Een ongrijpbare wereld welke wel kleiner is maar verder weg lijkt dan ooit. Hier kun je ervaren hoe stil het landschap is, ook kil en leeg terwijl het onverstoorbaar zijn gang gaat.

De zwanen drijven onverstoorbaar in het water, sereen wit, op zoek naar voedsel. Af en toe verdwijnt hun kop en hals onder water om een tijd later naar boven te komen, het water loopt in dikke stralen van hun kop en snavel neer. Ze letten niet op mij, te druk bezig in deze vroege ochtend.

Ik steek een vlonderbrug over, en er volgen meer vlonderpaden. Het is als lopen over het water en hier en daar zie je een derde dimensie, niet alleen lucht en water maar ook dat wat onder water bijna verdwijnt. Dansend onder water, op de maat van  de stroming ontstaan door een klein briesje. De weerspiegeling in het water van schaduw partijen veranderen mee met de deining, het blijft een prachtig spel, de componist is de natuur zelf. In deze mistige wereld vallen details des te meer op, terug naar de essentie. De nevel haalt het overtollige en de overdaad weg, is het daarom ook dat ik zo van deze sfeer houd. Het zijn allemaal vragen die ik meeneem naar mijn atelier om daar naar de antwoorden te zoeken.

Als ik terug ga naar huis zie ik het verveningslandschap waar men nog steeds veen bovenhaalt, turf wat  nu nog gebruikt wordt als tuingrond om de aarde te verrijken. Ook geheel gehuld in de witte nevel. Het geeft die stoere zwarte wereld waar enkele mannen dagelijks werken plotseling een zachte kant. Het blijft mooi die contrasten in de natuur en die veranderingen waarbij ik met mijn toestel een moment kan bevriezen die even later alweer verdwenen is.