De laatste trektocht door het vierde gebied van Schiermonnikoog. Het Noordelijk gedeelte van het eiland bezit ook een bosgebied. Ik ben vaak onder de indruk van de organische vormen van de bomen, de structuren en kleuren van de basten, begroeide bomen en daarnaast ook het vele groen. Maar juist daar kan ik weinig mee in mijn werk op dit moment. Ik neem mij voor om ook hierin blanco te beginnen. Als ik het bosgebied inga ervaar ik ook daar de hoogte verschillen. Een grote hoeveelheid van bomen en een wirwar van takken. Dapper zet ik mijn fiets aan de kant want er moet toch iets vast te leggen zijn van die plek en dat moment, van dat wat geweest is of gevormd door de tijd. En langzaam komt ook mijn camera in actie.
Boombasten kunnen ook schildervlakken zijn, hun eigen bast is een schilderachtig vlak, van basten wordt ook papier gemaakt en uiteindelijk voegt de natuur een tekening toe, schaduwen tekenen zich af op de stammen. Een prachtig schouwspel.
Uiteindelijk vind ik nog een verscholen meertje. Een mooie afwisseling hier in dit bosgebied. Het ligt tussen de bomen als een lang bewaard geheim. Nog wat laatste momenten vastgelegd voordat ik naar de Kooiplaats terug keer. Daar zal ik mijn fotoseries gaan bekijken om een beslissing te nemen wat ik met de indrukken en de beleving van mijn wandelingen ga doen.